Hep öyküleriyle tanıdığımız Ömer Seyfettin'in hiç bilinmeyen şiiri...

Ömer Seyfettin'i hep öykücü olarak biliriz.Onun öyküleriyle büyüdük hepimiz amenna. Ancak şunu da gözden kaçırmamalı.Bir sanatkarın tek yönlü eser vermesi düşünülemez.Nasıl ki bir romantik yazar realizmle de eser verebilir, nasıl ki bir şair nesirle örnek verebilir.Bir öykücü yazar da şiir yazma hevesini tadabilir.Ömer Seyfettin'in kişiliği hakkında çok şey biliyoruz ancak onun şair yönü onu tanıtan bir kimlik olamamıştır.Ama Ömer Seyfettin'in fikri temayülleri hakkında bilgi edinebilmek için onun şiirlerine de bakmak gerekebilir.

NEREYE

Bir kahraman gördüm; gençti, güzeldi
Atlamış maziden binlerce seddi
Kır atıyla sanki bir canlı yeldi
Sordum: "Nereye?" "Ben giderim." dedi
"Tarif olunmaz bir şana doğru."...

Güneş doğuyordu,maviden sisler
Çiçekler açılmış her
Dalda bir yavru kuş... "Aşk nuru yer yer
Tutuşurken böyle nereye sefer?"
Diye sordum.Dedi: "Türkan'a doğru..."

"Yalnızsın yiğidim! Yolda kalırsın,
Maksatları ölür,onulmaz yasın.
Yol gösteren lazım, öne katılsın!"
Dedim."Düşman varsa"dedi "Atılsın
Yolumuz uğrağı Kur'an'a doğru..."

"Uzak ufuklardan karlı dağlardan
Aşarken sellerden,ormandan,yardan
Yoldaş ister insan değil yaradan;
Yalnızlık onundur!.." dedim."Dost yardan
Geçmez." dedi.Yolun yarana doğru...

Sürünce Doğu'ya o kır atını
Kılıcının çarptı taşlara kını
Altun kıvılcımlar bu hoş akınıKaybederken gördüm bu genç taşkını
Dedi: "Uçuyorum Turan'a doğru!.."

ÖMER SEYFETTİN